Ssawkonóg skryty
Myzopoda schliemanni[1] | |
Goodman, Rakotondraparany & Kofoky, 2007[2] | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
ssawkonóg skryty |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Zasięg występowania | |
Ssawkonóg skryty[4] (Myzopoda schliemanni) – gatunek ssaka z rodziny ssawkonogowatych (Myzopodidae).
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał amerykańsko-madagaskarski zespół (Amerykanin Steve M. Goodman oraz Madagaskarczycy Felix Rakotondraparany i Amyot Kofoky) nadając mu nazwę Myzopoda schliemanni[2]. Holotyp pochodził z Jardin Botanique A (16°19′S 46°48′E/-16,323333 46,806667), w Station Foresttere d’Ampijoroa, na wysokości 160 m n.p.m., w Parku Narodowym Ankarafantsika, na Madagaskarze[5].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[5].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Myzopoda: gr. μυζαω muzaō „ssać”; πους pous, ποδος podos „stopa, noga”[6].
- schliemanni: prof. dr Harald Schliemann (ur. 1936), niemiecki zoolog i biolog na Uniwersytecie w Hamburgu[7][8].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Ssawkonóg skryty występuje w północno-zachodnim Madagaskarze[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 92–107 mm, długość ogona 44–47 mm, długość ucha 30–32 mm, długość tylnej stopy (bez pazurów) 5–6 mm, długość przedramienia 45–49 mm; masa ciała 7,8–10,3 g[9]. Ma duże oczy oraz wydatne przyssawki na stopach i kciuku. Jest koloru płowobrązowego i mysiej szarości.
Środowisko życia
[edytuj | edytuj kod]Zwierzę odnalezione zostało w 3 nizinnych obszarach Madagaskaru. Zamieszkuje lasy deszczowe o szerokich liściach.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Myzopoda schliemanni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Goodman, Rakotondraparany i Kofoky 2007 ↓, s. 68.
- ↑ A. Monadjem i inni, Myzopoda schliemanni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2022-06-30] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 100. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 156. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 446, 1904. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 363. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ Goodman, Rakotondraparany i Kofoky 2007 ↓, s. 69.
- ↑ S.M. Goodman: Family Myzopodidae (Madagascar Sucker-footed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 393. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- N. Garbutt: Mammals of Madagascar. New Haven: Yale University Press, 2007, s. 73. (ang.).
- S.M. Goodman, F. Rakotondraparany & A. Kofoky. The description of a new species of Myzopoda (Myzopodidae: Chiroptera) from western Madagascar. „Mammalian Biology”. 72 (2), s. 65–81, 2007. DOI: 10.1016/j.mambio.2006.08.001. (ang.).